مناجات
خدایا، به من قدرت تحمل عقیده "مخالف" ارزانی کن.
خدایا، مرا همواره، آگاه و هوشیار دار، تا پیش از شناختن "درست" و "کامل" کسی یا فکری – مثبت یا منفی- قضاوت نکنم.
خدایا، شهرت، منی را که:"می خواهم باشم"، قربانی منی که:"می خواهند باشم"، نکنند.
خدایا، به هر که دوست میداری بیاموز که: عشق از زندگی کردن بهتر است، و به هر کس که دوست تر میداری بچشان که: دوست داشتن از عشق برتر.
خدایا، به من توفیق تلاش، در شکست؛ صبر، در نومیدی؛ رفتن، بی همراه؛ جهاد، بی سلاح؛ کار، بی پاداش؛ فداکاری، در سکوت؛ دین، بی دنیا؛ مذهب، بی عوام؛ عظمت، بی نام؛ خدمت، بی نان؛ ایمان، بی ریا؛ خوبی، بی نمود؛ گستاخی، بی خامی؛ مناعت، بی غرور؛ عشق، بی هوس؛ تنهایی، در انبوه جمعیت؛ دوست داشتن، بی آنکه دوست بدارند؛ روزی کن.
خدایا، به مذهبی ها بفهمان که: آدم از خاک است، بگو که: یک پدیده مادی نیز به همان اندازه خدا را معنی میکند که یک پدیده غیبی، در دنیا همان اندازه خدا وجود دارد که در آخرت. و مذهب، اگر پیش از مرگ، بکار نیاید، پس از مرگ به هیچ کار نخواهد آمد.
خدایا، به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ، بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است، حسرت نخورم، و مردنی عطا کن که بر بیهودگیش، سوگوار نباشم. بگذار تا آنرا من، خود، انتخاب کنم، اما آنچنان که تو دوست داری.
خدایا، "چگونه زیستن" را تو به من بیاموز، "چگونه مردن" را خود خواهم دانست.
خدایا، مرا از این فاجعه پلید "مصلحت پرستی" – که چون همه کس گیر شده است، وقاحتش از یاد رفته و بیماری یی شده است که، از فرط عمومیتش، هرکه از آن سالم مانده باشد بیمار مینماید- مصون بدار، تا: " به رعایت مصلحت، حقیقت را ذبح شرعی نکنم".
خدایا، رحمتی کن تا ایمان، نام و نان برایم نیاورد، قوتم بخش تا نانم را، و حتی نامم را، در خطر ایمانم افکنم، تا از آنها باشم که پول دنیا را میگیرند و برای دین کار میکنند، نه آنها که پول دین میگیرند و برای دنیا کار می کنند.
